PHILIPPUS V

PHILIPPUS V
I.
PHILIPPUS V.
Demetrii III. fil. Rex Macedoniae, sub tutela Antigoni II. dicti Dosonis: qui cum titulo Regis praefuit ann. 12. donec ei Philippus an. aetat. 16. successit. Olymp. 139. Urb. Cond. 533. Hic foedere cum Achaeis, contra Aetolos initô, Sociale bellum gessit: secundô rerum successu usus, quandiu Attali consiliis regebatur; huius dein filiâ corruptâ, ipsôque cum filio venenô sublatô ab Heracilide Pontico et adulatoribus aulae in transversum actus, ab Aetolis, Zacynthô et Naupactô amissis, victus est. Contra Artalum dein, Pergami Regem bellum gerens, Abydenos ad desperationem adegit. Post quae, bellô indictô a Romanis, in Epiro virtute T. Qu. Flaminii primo, Olymp. 145. dein seq. annô in Thessalia victus pacem petiit:
Belli prima origo, quod cum videret Annibalem feliciter in Italia rea gerentem, Legatum ad eum de societate misit, qui in reditu a M. Valer. Flacco praefecto classis interceptus cum literis, missusque ad Senatum est, hinc statim Levinus Consul. contra eum est missus, qui cum Regemagentem Apolloniae, in cautum, semique-sopitum nocte intempestâ adoriretur: Ille in Macedoniam cum exercitu terrestri itinere fugit, in censis prius, ne hostis potiretur, suis navibus. Regnum tamen servavit, verum hâc lege, ut quid quid in Graecia obtinuerat, desereret, filiumque secundogenitum Demetrium obsidem Romam mitteret. Quô mortuô, Perseum, quem ob moresexheredaturus erat, successorem accepit, fatô functus Olymp. 150. regni 42. Polyb. l. 16. Iustin. l. 29. 30. et sepp. Flor. Plutarchus. Inprimis autem Livius ubi de bello Macedonico.
II.
PHILIPPUS V.
Longus, Franciae et Navarrae Regens, A. C. 1317. fratri Ludovico Hutino successit, cum uxor eius praegnans relicta, masculum quidem, sed non vitalem, peperisset: frustra Carolô Valesiô et Eude IV Burgund. Duce regnum in Iohannam, Hutini filiam transferre conatis. Haec en im Navarrae regnô contenta, Philippo Comiti Ebroicensi marito illud, dotis locô, qtrulit. Sic Philippus regnô potitus, aemulos sibi conciliavit, paceque cum Scotis initâ, Iudaeos regnô pepulit. Obiit A. C. 1322. Poeta et Poetarum Marcenas. Eifrater Carolus Pulcher, cui dein Philippus Valesius, exclusô Eduardô Angliae Rege, Philippi V. ex sorore, nepote, successit. Vide Gall. Annales.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • PHILIPPUS VI — PHILIPPUS VI. Valesius, filius Caroli Valesii, nepos Philippi IV. Francorum Rex suffectus in locum Caroli Pulchri, cui sine liberis mortuo genere proximus erat, vi legis Salicae, Praelatus Eduardo III. filio Isabellae, cui Philippus Pulcher pater …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Philippus — (gr. Philippos, d. i. Liebhaber der Pferde, gewöhnlich abgekürzt Philipp, dort s. die Personen aus der neueren Geschichte). I. Biblische Personen: 1) St. P., stammte aus Bethsaida, wurde früh einer der Jünger Jesu u. gehörte zu dessen zwölf… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Philippus — Philippus, einer der Jünger Jesu, aus Bethsaida gebürtig, soll in Phrygien und Skythien, vorzüglich aber in Kleinasien das Evangelium verkündigt und in Hierapolis seinen Tod gefunden haben. Sein Tag ist in der römischen Kirche der 1. Mai… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Philippus — Philippus, Könige von Mazedonien, s. Philipp …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Philippus [2] — Philippus, Apostel Jesu, aus Bethsaida in Galiläa; die Annahme seines Märtyrertodes zu Hierapolis in Phrygien beruht wohl auf einer Verwechslung mit dem Diakonus und Evangelisten (Missionar) P. (Apostelgesch. 6,5; 8,5). Das P. Evangelium und die… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Philippus — Philippus, der Apostel, gebürtig aus Bethsaida, früh zum Apostelamte berufen, kommt nur an wenigen Stellen des N. Test. vor. Soll besonders in Scythien gepredigt haben u. als 87jähriger Greis zu Hierapolis in Phrygien gesteinigt und gekreuzigt… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Philippus, SS. (32) — 32SS. Philippus, Ep. et Soc. M. M. (22. Aug.). Der hl. Philippus war zuerst Diakon, dann Priester an der Kirche zu Heraklea in Thracien und wurde wegen seines segenvollen Eifers und seiner anerkannten Tugend auf den erledigten bischöflichen Sitz… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Philippus I. — Marcus Iulius Philippus (* um 204 in Shahba; † 249 bei Verona), auch bekannt als Philippus Arabs, Philipp der Araber oder als Philippus I., war von 244 bis zu seinem Tod römischer Kaiser. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Aufstieg zum Kaiser 1.2 Die …   Deutsch Wikipedia

  • PHILIPPUS — I. PHILIPPUS Everhardi Comitis ex uxore Helfenstenia filius, Catharinam sibi Hanovicam iunxit cumque ea arcem exstruxit Solmensem, unde Comitum Solmensium prima origo. Hôc enim coniugiô natus Otto primus Solmae Comes fuit. II. PHILIPPUS Iohannis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Philippus II. — Antoninian des Philippus Marcus Iulius Severus Philippus Caesar (* 237; † 249 in Rom), auch bekannt als Philippus II., war der Sohn des römischen Kaisers Philippus Arabs und seiner Ehefrau Otacilia Severa. Als Philippus’ Vater 244 Kaiser wurde,… …   Deutsch Wikipedia

  • Philippus — Philipp (griechisch: Φίλιππος Philippos, latinisiert: Philippus) ist ein männlicher Vorname, der auch als Familienname gebräuchlich ist. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung des Namens 2 Namenstage 3 Bekannte Namensträger 3.1 Vo …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”